004 ☽ Verdrinken en leren zwemmen
In deze Los: een verslag van een week in de studio, en op bezoek bij Hugues in Bxl
Wanneer ik dit schrijf is het zaterdag, en bekom ik nog steeds van de prachtige wervelwind die afgelopen week was. Zelfs de massage eerder vandaag kon de werkdruk niet uit mij kneden. Deze keer dus geen tekst of gedicht, maar wel een poging tot verslaggeving over de meest intense week in mijn korte leven als student fotografie.
Elk jaar gaat Narafi met zijn tweedejaars studenten Foto een week lang op Modeweek. Dan trekt een groep docenten gesterkt door een make-up school en een camion vol materiaal met een veertigtal studenten het domein van Destelheide in.
De opzet is om in groepjes van 3 aan in totaal 8 shoots te werken. Bijna elke dag is er een shoot gepland in de voormiddag, één in de namiddag en één in de avond. Dit jaar waren er drie opdrachten. Een commercieel beeld op een witte achtergrond, een remake van een bestaande foto, en een vrije reeks bestaande uit minstens drie beelden. De modellen en styling voorzie je zelf, de make-up gebeurt ter plekke door de make-up artiesten van Make Up Forever Academy
Zo was het dat wij maandagochtend richting Dworp trokken met een volle wagen en een hartje vol verwachting. Die dag was er tijd voorzien om de sets op te stellen. Daarna kregen we een inspirerende lezing van Lesley Hoste, over haar pad en carrière als freelance modefotograaf.
Maandagavond vlogen we er meteen in met een eerste shoot. Ik werkte met Chloë aan de opdracht met de witte achtergrond. Het was de bedoeling om een soort van lookbook foto te maken.
Ik werd geassisteerd door Florence en Tine. Make-up door Mylène Keerman.
Dinsdagnamiddag fotografeerde ik opnieuw, ditmaal voor een vrije reeks waarvoor Niobé model stond. Je ziet haar hier met juwelen van haar eigen merk, Nio.
Voor deze beelden werd ik opnieuw geassisteerd door Florence en Tine. De make-up werd verzorgd door Hadil Lahdhiri.
De grootste uitdaging deze week was om nog zo bezig te moeten zijn met de technische kant van het fotograferen in de studio, terwijl je je model ook moet geruststellen en aansturen. Die connectie met het model is gelukkig ook meteen het leukste.
Ik geloof dat de grootste groeispurt voor mij gebeurde door het samenwerken. Je werkt een hele week samen met twee andere studenten en de kruisbestuiving die plaatsvindt wanneer je met de juiste mensen werkt is onbeschrijflijk.
De derde shoot was met Emma, die zelf ook fotografie studeert aan Narafi. Voor deze shoot werkte ik met een Fujifilm middenformaat camera, de GFX 50 S. Het is een zalig ding, maar ik heb onderschat wat voor uitdaging het is om met zo’n zware camera, die ik nog niet ken, te fotograferen in de studio. Ik ben een hele lichte camera gewoon waarmee ik super beweeglijk ben. Erg snel of beweeglijk was ik niet met deze, maar het was het wel waard.
Voor deze shoot werd ik geassisteerd door Florence en Tine. Make-up door Hanne, styling door Emma zelf.
Wanneer ik nu naar de foto’s kijk ben ik trots op wat we gemaakt hebben en wat ik geleerd heb, maar wenste ik toch ook vooral dat er meer tijd was. Omdat licht, kledij en make-up iets meer tijd in beslag namen dan ik aanvankelijk dacht, zijn al mijn shoots op ongeveer een uurtje ingeblikt. Ik wil geloof ik gewoon alles nog een keer doen, en me er dan minder druk in maken, hehe.
Als ik het opnieuw mocht doen, zou ik ook voor véél gekkere make-up looks gaan. Ik had geen idee dat die make-up artiesten zo’n badasses waren. Gelukkig heeft Florence wel meer het onderste uit de kan gehaald wat betreft de make-up voor haar shoots. Dan zag je die modellen echt transformeren, super cool.
Hoewel je bij slechts drie shoots zelf fotografeert, ben je tijdens de modeweek elke minuut van de dag aan het bijleren. Het samenwerken is mega mega mega intens, en ik had héél veel geluk met twee zo’n kanjers van groepsgenoten. We vulden elkaar perfect aan, en aan het einde van de week waren we echt een gesmeerde tandem (met drie zitjes :-)). Ik vond enorm veel plezier in het assisteren, en het is heel leerrijk om de fotograaf te leren aanvoelen en haar wensen te proberen uitvoeren.
Na de laatste shoot met Emma op woensdag, hadden we donderdag nog twee shoots waar Florence en Tine fotografeerden en ik assisteerde. Daarna ruimden we op, en vrijdagochtend keerden we huiswaarts.
Heb ik daarna 14 uur aan één stuk door geslapen? Misschien.
Mental health talks
In Los #003 kon je al lezen over het project waarvoor ik elke week iemand bezoek om foto’s te maken van hen in hun huis of atelier. De gesprekken zijn belangrijk voor mij om genoeg buiten te komen en mensen te zien. De week voor de modeweek bezocht ik Hugues Makaba Ntoto bij hem thuis in Brussel. Hugues fotografeert, en schrijft voor o.a. voor Bruzz en Rekto Verso. We leerden elkaar een half leven geleden al kennen op school in Antwerpen, maar ik kwam hem opnieuw tegen in het eerste jaar op Narafi. Het was fijn om samen met iemand die zo vertrouwd voelt door die gangen te lopen.
Die middag testten we samen een Hasselblad 500C/M die ik van school leende. Als ik al af en toe het gevoel heb dat ik stilletjesaan bekwamer word in het fotograferen, was die Hasselblad effe een humbling experience seg. De camera dwingt je om te vertragen, en het was voor mij - tot grote hilariteit van Hugues - nog heel erg zoeken om een degelijk kader te maken. Maar wauw, wat een ervaring om door die viewfinder te kijken, en niets maar dan ook NIETS kan tippen aan het geluid van die sluiter. Elke keer slaat mijn hart een slag over.
In deze Los wilde ik heel graag mijn eerste analoge beelden tonen, maar jammer genoeg ging de camera - door mijn geklungel - tijdens het ontladen van de film heel even open. Van die beelden schiet dus vermoedelijk niet veel meer over. Part of the process I guess :-)
Op naar de volgende rol film, op naar de volgende Los!
Liefs
LJ
Wil je meer? Check hier het archief.
Volg me op LinkedIn / Instagram / Facebook